Zakazane 8.

Pani Johansen pojawiła się w piątek dokładnie o 15:30. Dave marudził, kiedy Bro zmusił go, żeby usiadł przy kuchennym stole z zeszytem od matmy wypełniony po brzegi szkicami Sweet Bro and Hella Jeff"a, a także innymi bazgrołami, wersami rapu i możliwie dwoma lub trzema zadaniami z matmy.

- Davey! Jak dobrze znów Cię widzieć! - powiedziała pulchna, starzejąca się kobieta. Dave rzucił Bro wściekle spojrzenie znad jej ramienia, kiedy ta uścisnęła go wbrew jego woli. Bro uśmiechnął się ironicznie, pokazał mu kciuki i poszedł do swojego pokoju, żeby popracować nad kilkoma miksami przed występem tej nocy.

Pracował przynajmniej pół godziny, zanim osiągnął świetny rytm, a jego myśli zaczęły wędrować do tego specjalnego obszaru jak zawsze, kiedy naprawdę się wczuł. Wszystko płynęło z perfekcyjną harmonią wśród niesamowitych bitów, kiedy sięgnął po winyl i wyciągnął tylko puste opakowanie.

Wszystko poszło się pieprzyć i Bro, marudząc, wyskoczył ze swojego pokoju, żeby wymusić z Dave'a, co zrobił z jego winylami. Ale wtedy usłyszał ich głosy płynące korytarzem z kuchni.

- A więc co dalej robisz w takim wypadku? - spytała pani Johansen.

- Dzielę obie strony przez cztery?

- Właśnie tak, Davey! Już załapujesz!

Bro postanowił im nie przeszkadzać. Poszedł do pokoju Dave'a spróbować znaleźć winyle samemu. Nie musiał długo szukać, bo leżały tam na samym szczycie talerza obrotowego gramofonu dzieciaka. Spokojnie je podniósł i miał już wychodzić, kiedy w oko wpadł mu leżący na biurku otwarty zeszyt. Zobaczył niedokończony rap, zapisany bazgrołami Dave'a:

"Everyone's told when you're young till you're old
The way the old story of love sposed to go

They give you the rules they give you the speech, uh
And don't fuck it up or they're gonna teach ya

The boy want the girl and brings her some flowers
You'd better make sure that she ain't out late hours

Don't hit her don't kiss her and don't knock her up
And if that ain't you, you're just shit out of luck

Cause what if the boy likes dudes instead,
Your problem, you sicko, fucked up in the head,

And what if that step's just the first out of two
Shut your mouth boy, or they're coming for you

There are just certain rules that you can't fucking break,
Don't matter your heart thinks, you still can't partake

And you'd better not say anything 'bout it out loud
Cause this kinda love is just not allowed." *

Gapił się na te słowa cholernie długo. Najpierw pozwolił sobie pomyśleć o tym, że rymy Dave'a nie brzmiały tak źle, chociaż część z nich była trochę banalna. Wtedy pozwolił sobie pomyśleć o złości Dave'a na Johna, ogólnie za nie bycie gejem. Zaczął wtedy czuć dyskomfort. Kiedy pomyślał, że utwór mógł być o nim, zamykał za sobą drzwi pokoju. Krew w jego żyłach była zimna jak lód.

Wolne tłumaczenie rapsu :D
* Każdemu przez życie wmawia się

Jak ścieżka bajkowej miłości ma iść

Dają Ci zasady, dają pogadankę, uh

Lepiej nie spieprz tego, inaczej dostaniesz nauczkę

Chłopiec chce dziewczynę, przynosi jej kwiaty

Lepiej upewnij się, że nie wróci późno

Nie uderz jej, nie całuj i nie zapłodnij (beznadziejnie to wygląda, wiem)

A jeśli to nie twoja historia, jesteś głównem bez szczęścia

Bo co jeśli chłopak lubi ziomków

Twój problem, ty pojebany psycholu

A co jeśli ten krok jest pierwszym z dwu

Zamknij się chłopcze, idą już po Ciebie

Po prostu istnieją pewne zasady, których za cholerę nie możesz złamać

Nieważne, co mówi Ci serce, wciąż nie możesz się tego podjąć

I lepiej żebyś o tym gównie nie mówił głośno,

Bo ten rodzaj miłości jest po prostu zakazany."